UN RE RARU
Sara Cappello
.
Cc’era un galantomu cadutu nbascia fortuna, chi un avia forma di travagghiari di nudda manera, pirchì era lagnusu. Un jornu si nni va nni lu Re a Palermu, ma siccome era mala-cunnutta, vulia campari di patroni; comi si prisintò nni lu Re, lu Re cci dici: ca era un binignu e caritatevoli.
-Amicu, chi cosa vuliti?
-Maistà, siccuomu nu puozzu campari, can un sacciu fari nudda sorti di fatica, sugnu vinutu nni vostra Maistà; mi duna quarchi limosina.
Lu Re lu talia, e tuttu lu guarda di capu a piedi, e pua cci dici:
-Amicu, quantu aviti cumpratu sti causi?
-Maistà, cincu scuti
– E sti cilecca?
-Maistà, du scuti
– E sta giammerìa?
– Maistà, se scuti.
– E stu cappieddu?
– Maestà, du scuti, pua cci talia li mani e cci li vidi belli bianchi e cci dici:
-Pri ora nun puozzu, pua viniti n’antra vota.
E lu galantomu si nni ji’.
C’era un jardinaru ch’avia un sciccareddu, ed era affamigghiatu ca avia setti figgi e la muglieri ottu; e campava cu lu sceccu ca cariava verdura a la cità: cci murì lu sciccareddu e si perdi di curaggiu can un putia campari cchiù la famiglia.
Un juornu cci dici la muglieri:
-Sapiti vu c’aviemmu un Re buonu e caritatevoli, ijticci, ca vi duna quantu vi accattati lu sceccu.
Si parti e si nni va a lu palazzu nni lu Re, duna l’ammasciata e trasi, e si presenta, si leva la birritta:
– Maistà, sugnu un poghiru jardinaru e hajiu setti figgi e la muglieri e mi piriscinu di la fami; avia un sciccareddu e mi murì e nun lu puozzu accattari ca mi mancanu li dinari.
Lu Re lu talia e cci piglia li manu e cci li cumencia a talari e vidi ca cci avia li caddi pri lu tantu travagghiari, e cci li accumincia a vasari, e cci dici:
-Omani biniditti, ca dati a la vostra famigghia; ora va: quantu putia iri stu sciccareddu?
– Maistà, putia iri ott0unzi.
Lu Re cci fa un vigliettu di cent’unzi e cci dici: cu quarant’unzi ti accatti na mula e lu riestu ti viesti li figli e la muglieri. Lu poghiru jardinaru scinni li scali tuttu contenti, si nni j inni la muglieri, si accattò lu sceccu, vistì li figli e cci ristaru li dinari pi farisi lu capitali. E chistu fu un fattu pri daveru.
Casteltermini
Lascia un commento